İçimde kaleler inşaa ettim kırılmamak adına Harcına gözyaşı döktüm daha da sağlam olsun diye Şimdi yarattığım zindanlarda ışıksızım Kaçtım kendime saklandım her küstüğümde Vazgeçtim aynalardan vakitsiz uykularda İnsan kendine rağmen yaşamayı bilmeli bazen Benmişim kendimden bir korkak yaratmışım Kendimi korurken en çok ben ürkütmüşüm Benmişim kendini savunurken en çok hançerleyen Bir meçhul olmuşum failim ben Ama beni bana küstüren beni bana kırdıran Kalpsizin hiç suçu yok mu? Kim demiş aşıklar hep mutlu olurlar diye Hesapsız seveceksin, canın ağzına gelse de Vururken yalnızlık yüzüne Sen pay edersin gönlünü onlarca hüzüne Benmişim kendimden bir korkak yaratmışım Kendimi korurken en çok ben ürkütmüşüm Benmişim kendini savunurken en çok hançerleyen Bir meçhul olmuşum failim ben Ama beni bana küstüren beni bana kırdıran Kalpsizin hiç suçu yok mu?